Met enige regelmaat gaat/ging Kingjay even gezellig koffie drinken bij mevrouw Janssen. Ondertussen praten ze over koetjes, kalfjes, biggetjes en andere ongedierte. Oh, en over de wereldproblematiek, Andre van Duin en Duitse krimi’s natuurlijk.

Zo, mevrouw Janssen. Da’s een poos geleden. Hoe is het met u?

Och ja, wat zal ik er eens van zeggen. We hebben een drukke week achter de rug. Een hoop gedoe. Ik heb nog niet een keer Lingo kunnen kijken. Verschrikkelijk is het.

U klinkt overstuur. Vertelt u eens rustig wat er aan de hand is?
Ach, vorige week gingen Gerrit, da’s mijn man, en ik als onderdeel van onze vakantie in eigen land eens lekker naar Wilnis. Na al die warmte was het wel eens lekker weer om de handen uit de mouwen te steken.

Dus u heeft meegeholpen met opruimen daar?
Nee, het was juist dat we twee daarvoor in Zandvoort zaten met veel Duitsers en mijn man was veel met ze opgetrokken. En hij wilde ook wel eens een kuil graven. Wisten wij veel dat dat net een dijk was.

Oef, da’s niet zo handig. En toen?
Nou, toen we herinnerden we ons dat verhaal van dat Friese meisje dat haar vinger in de dijk stak en we dachten dat dat wel een goede oplossing was. Dus zijn we een Fries meisje gaan ophalen.

Euhm, mevrouw Janssen. Dat was geen Fries hoor…
Nee, daar zijn wij nu ook wel achter. Dus hebben we dat kind maar in Venlo afgezet. En het erge is dat Gerrit dan na zoiets alsnog niet van ophouden weet hè. Hij gaat maar door. Nu wil hij naar Woerden.

Dan blijft u dan toch gewoon lekker thuis?
Nou, daar kun je wel op rekenen. Ik wil gewoon een lekker avondje met weer eens Lingo, Martin Gaus en André van Duin. Hè, daar kan ik me op verheugen.

En dan zeker met een lekker kopje koffie erbij?
Ja, eindelijk weer een fatsoenlijk kopje koffie. Niet met zo’n voetenbadje.