Het is bijna 2004. Twee millenia en een kabinetsperiode voorbij. Zo zou je dat althans kunnen zien. Dat is een heleboel. In jaren dan. In doden valt dat nog best mee. Vraag maar de Iranezen. Even schudden en er vielen 20.000 naalden uit de boom. En dan nog 30.000 gewond. Voor ieder een traan, een kaarsje en een schietgebedje.

Ze krijgen 500.000 euro aan noodhulp. Als je de doden en gewonden bij elkaar optelt dan is dat 10 euro per slachtoffer. Tien euro voor al die 50.000 slachtoffers. Het is geen feest in Iran dit jaar. Nee, dan kun je beter in Kinderdijk zijn. Daar werd de loterijprijs van 20.300.000 euro gewonnen. Dat dorpje kan gerust door een aardbeving worden getroffen.

Niet minder dan 50.000 slachtoffers. Dat is absoluut niet misselijk. Maar toch altijd nog royaal minder dan het aantal mensen dat zegt te stoppen met roken per 1 januari. Maar liefst 700.000 Nederlanders zeggen in 2004 de asbakken en aanstekers het huis uit gooien. Als die allemaal ook nog een euro naar Iran overmaken.

Ach, cijfers. Er zijn veel teveel cijfers. Dat is het probleem. Niet minder dan 4.137.132 Nederlanders zijn lid van milieu- en natuurorganisaties. En in Nederland wonen 16.254.156 mensen. Dan vallen de 30.000 Chinezen die op de vlucht zijn na een gasexplosie wel mee. Laat staan de 24 doden in India door de 9 graden temparatuurdaling.

Twintigduizend doden in Iran. En om slechts een geliefde die is heen gegaan, kun je al miljoenen tranen plengen. Vijfhonderdduizend euro aan noodhulp. Een mooi gebaar. En toch kan het minder zijn dan een keer luisteren naar iemand. Vierentwintig doden in India. Stelt zo weinig voor, maar kan zo maar betekenen dat tweehonderdenveertig mensen er verdriet om hebben.

Ik wens u een ontzettend goed nieuw jaar. Ik zou willen zeggen: tel uw zegeningen, pas op uw tellen en tel uit uw winst. Maar druk uw leven vooral niet teveel uit in cijfers. Daar zijn er teveel van en die zijn allemaal relatief.