Eigenlijk zou ik me er niet aan moeten wagen, maar ik doe het toch. Het is al vele malen eerder gedaan en vast ook al wel beter en leuker. Maar na ruim vijf jaar een relatie en nu ettelijke maanden weer vrijgezel te zijn, toch een poging tot de voor- en nadelen van het er op nahouden van een vriendin. Oh god, het glibbert meteen al wat onder mijn voeten, dit gladde ijs. Nou goed, schoenen met spikes aan en daar gaan we.
Het viel met net op namelijk. Met dit warme weer draag je natuurlijk geen jas. En als je dan even naar een winkel op een neer moet, dan gaan er wel de nodige zaken mee. Portemonnee, pakje sigaretten, aansteker, huissleutels, mobieltje en eenmaal aangekomen moet de fietssleutel nog ergens een plekje krijgen. Normaal geen probleem. Kontzak, broekzakken, binnenzak van de jas, alles keurig weggestopt. Maar ja, het is warm. Ik wil een stoffen broek aan, lekker luchtig. En een t-shirtje. Meer niet. Dus puilen die zakken enorm uit en loop je met twee bobbels op je benen. Geen gezicht. Met weemoed denk ik dan terug aan de tijd dat ik nog een relatie had. Toch handig, zo’n vriendin met handtasje.
Aan de andere kant, je kunt al je spulletjes dan wel makkelijk in die handtas dumpen, dat is dan ook wel nodig aangezien je er minimaal een paar rondsjouwt. Goed, het is natuurlijk wel een ongelooflijk grote inkopper om het over winkelen te gaan hebben, maar toch. Ik heb vandaag en gisteren bij elkaar twee broeken, vier t-shirts, een blousje en een paar schoenen gekocht. Effectieve winkeltijd: twintig minuten, maximaal. En de meeste tijd daarvan ging op aan langzame pinautomaten en winkelpersoneel die de goede (lees: grootste) maat uit het magazijn moest halen.
Als ik al tijd verspil aan winkelen, dan is dat omdat ik als vrijgezelle man ongeneerd het leukste winkelmeisje kan uitzoeken om te vragen of de maat van die broek echt wel goed is. “Misschien kun je even kijken anders?” Ach, het zijn die kleine pleziertjes in het leven waar je het soms van moet hebben. Dat hetzelfde meisje een seconde later me licht ironisch, maar hard genoeg zodat iedereen het kan horen, toevoegt dat dit leuke bloesje erg ruim valt en ook in XXXXXXL beschikbaar is, dat negeer ik dan maar even.
Om nog even op het winkelen te blijven. In mijn eentje kan ik dus ook heerlijk van Free Record Shop, via de Expert, naar de Block, langs de Music Store lopen om uiteindelijk nog even door de voordeelbak met dvd-tjes in de aanbieding te neuzen. Of wat games voor mijn PlayStation natuurlijk. Geen snuisterijenshop, kledingwinkel, meubelzaakje of andere tijdsverspilling tussendoor. Nou goed, mijn huis is dan ook nog wel wat kaal. Op de een of andere manier is een plank met dvd’s en een spelcomputer eronder toch weer niet echt heel bevorderlijk voor de huiselijke sfeer. Wel leuk, zeker, maar wel wat sober. Misschien kan ik ergens eens een kaarsje neergooien. Zien of dat helpt.
Ach, maar dan nog een van de grootste inkoppers en pluspunten. Toevallig genoeg ga ik vanavond met mijn ex op pad. We zijn nog goede vrienden (althans, voor het schrijven van dit stukje nog wel) en kunnen nog samen door een deur. We vertrekken ongeveer over een uur. Voor die tijd moet ik nog naar Hilversum, wat spulletjes pakken en me klaarmaken. Ik heb dus nog ruimschoots de tijd. En mijn ex? Ik heb zo’n sterk vermoeden dat ze al een uurtje of twee bezig is. Voeg dat samen met de bespaarde winkeltijd en u kunt zich voorstellen hoeveel tijd ik over hou om me stierlijk te vervelen. Hmm, gelukkig kan ik vanavond mijn zooi in haar tasje gooien. Makkelijk man.