Nog niet zolang geleden was communiceren vrij gemakkelijk. In een prille relatie kon je simpelweg dagen bij de telefoon zitten wachten om te kijken of je gebeld werd. Even later hoefde je niet meer te zitten wachten, maar nam je de telefoon gewoon mee. Afscheid nemen was ook gemakkelijk: “Ja, ik spreek je later, we bellen nog.” Nu ben ik minstens een kwartier bezig om gedag te zeggen: “Ja, we bellen nog. Of sms-en ja. En anders stuur ik wel een e-mail. Of ik zie je op MSN, dat kan ook natuurlijk.” Je moet als gewoon mens een ware communicatiedeskundige zijn om uit deze mix van middelen de juiste communicatietool op het goede moment in te zetten. Is dit een SMS-moment? Of kan ik het beter in een mailtje gieten?

MSN biedt er alleen nog een nieuwe dimensie bij. Je kunt via dit programma gewoon fijn met elkaar kletsen, fotootjes versturen of zelfs een spelletje samen doen. Nou is dat allemaal niet zo boeiend. Wat wel fascinerend is, is dat mensen een zinnetje achter hun naam kunnen zetten. Dat zinnetje kun je automatisch laten vullen door de muziek te tonen die op je computer op dat moment afspeelt. Maar je kunt er ook zelf iets invullen. En mijn virtuele vriendjes en vriendinnetjes doen dat ook volop. En geheel ongemerkt heb ik ze eens een poosje gevolgd. Zonder een woord met ze te spreken, blijf ik toch op de hoogte van wat ze zoal doen, wat ze bezighoudt of in welke staat ze verkeren.

De MSN-zinnetjes zijn grofweg in vijf categorieen op te delen. Het ergste zijn wel de semi-wijsheden. Een soort tegeltjesspreuk, maar dan in MSN. Over het algemeen worden die ook in het Engels opgeschreven. Waarschijnlijk om het toch nog iets te laten lijken. Zo ben ik Zen-wijsheden tegengekomen als “With time spent, emotion grows”, “Already Number 1…. So why try harder” en “It would be a lie if i told you i never thought of death”. Toch een stukje bezinning via MSN. Het zou natuurlijk mooi zijn als deze spreuken ook tot verhitte discussies en verhandelingen zouden leiden. Ik bedoel, bij mij slijt emotie meestal na verloop van tijd. Virtuele voorgangers zouden door het poneren van gewaagde wijsheden een ware gemeenschap achter zich kunnen scharen om over de zin en onzin van het leven te praten. Maar ik dwaal af.

Veel dichterbij deze planeet zijn de zinnetjes die simpelweg laten weten waar iemand is geweest, naartoe gaat en vaak wordt daarbij ook nog gemeld welke activiteit is uitgevoerd. “@stad”, “Shoppen!! Het is koopavond” en “Naar Ommen” zijn een paar rechtdoorzee voorbeelden. Je zal maar naar Ommen moeten. Dat is best zielig. Er zijn ook mensen die het wat verder weg zoeken: “My last week in Holland” en “Is Going to Kenya”. En dan heb je nog de lokale en persoonlijke activiteiten: “Vanavond Muzikantencafe en zaterdag nog leuker GROOVE!!!”, “Gaat naar Herbie Hancock” en “vrijdag 29 sept. buluitreiking!”. Heugelijke feiten! Maar het allerleukst is het natuurlijk als je ook daadwerkelijk iets te melden hebt: “Postbankleeuw begeleiden in Grou en zijn de 1e dag al in de cel beland, beloofd nog wat voor de andere dagen”. Kijk, dat nodigt wel uit om zo iemand toch eens aan te spreken.

Nu staat zo’n zinnetje bij de meeste mensen er soms dagen op. Ook als het allang zaterdag is geweest en die Groove dus al voorbij is. Maar sommigen zijn fanatiek, of hebben gewoon niet zoveel te doen en houden hun hele dag bij. “Net thuis”, “Aan het koken”, “Eten op de bank met tv”, “Moe, zo naar bed”, “Tanden aan het poetsen” en uiteindelijk zelfs “Slaapt”. Wat de toegevoegde waarde is van online blijven met de mededeling dat je aan het slapen bent, ontgaat me helemaal, maar het gebeurt. Er zijn ook mensen die tijdens het borrelen nog de kans zien omdat op MSN te melden. Dat zal niet een heel spannende borrel zijn dan. Maar voor mij is het leuk. Een heuse reality soap van MSN. Je spreekt geen woord met elkaar en toch weet je precies wat de ander aan het doen is. Nutteloos, maar reuze fascinerend.

Anderen zijn wat minder concreet en laten niet zozeer weten waar ze fysiek zijn of wat ze aan het doen zijn, maar beschrijven hun geestelijke gesteldheid. En meestal is dat niet positief: “Ben een beetje traag vandaag geloof ik…ik schiet niet op grrr..”, “ben helemaal gaar”, “Vanaf volgende week dan geen hoofdpijn meer???”, “mixed up” of “te veel, te weinig tijd”. Slechts een enkeling is wel positief: “klaar eindelijk! waar is mijn bed!” en “Kijkt uit naar het Gay-feestje!”. Dat is dan natuurlijk ook wel heel spannend. Na de wijsheden, locatie/activeit en geestelijke gesteldheid is de vierde categorie ‘relaties’. Want wat is er nou handiger dan iemand niet rechtstreeks aan te spreken, maar uitdagend een zinnetje op MSN te knallen. Zoals: “ik wil je..”, want niks te raden overlaat. Of het nog duidelijkere: “Let me link thy body to my lips”. En wat subtieler is: “du bist die Sonne”. Weer anderen zijn een stuk algemener: “Hoooooooooooooooooooi jij daar…”. Daar heeft iedereen tenminste nog iets aan.

En dan is het natuurlijk tijd voor de laatste categorie. De vergaarbak. Overigen. De zinnetjes waarvan ik ook niet weet wat ik ermee aanmoet. Dingen als “Gratis af te halen mug. Wees er snel bij want weg=weg“ en ”ik leg mijn hoofd in de guipende muil van de toekomst“. Hoe een guipende muil eruit ziet? Ik heb geen idee. Insekten zijn klaarblijkelijk ook een bron van inspiratie, want ik ben ook nog simpelweg ”kutvlieg“ tegen gekomen. Maar net te weinig voor een compleet eigen categorie. En voor iemand anders betekent het vast iets, maar ik kan verder vrij weinig met ”Come along and support the Sky Blue Maroons!!“, ”Paniekvogels mogen voorbij vliegen“ en ”jeetje er is een run op hondenuitlaten hier!“.

Misschien zou ik de zinnetjes nog langer moeten documenteren, ze verder segmenteren in subcategorieen en er een semi-wetenschappelijk artikel over moeten schrijven. Maar daar heb ik geen zin in. Kan wel aan de gang blijven. Het viel me gewoon op. Dus ga ik nu maar even een nieuw zinnetje op mijn MSN zetten: ”Heb een stukje over MSN-zinnetjes geschreven op Kingjay.nl”. En dan eens kijken wie zijn/haar eigen zinnetjes herkent. Geweldige vondsten op in je eigen MSN-vriendenlijstje kun je natuurlijk kwijt in de reacties. Kijk dan gelijk even of ze in een categorie passen.