Ik schrijf stukjes, dus ik besta

Zal ik mezelf eens aanbieden als columnist? Ik schrijf best grappige stukjes. Heb ik van horen zeggen. Dat zou ik natuurlijk nooit over mezelf zeggen. Stel je voor. Ik denk nooit dat ik leuke stukjes schrijf, omdat er nooit iemand reageert. Tenminste, niet op deze site. Niemand die door heeft dat ik ook maar een onzeker, stukjes typend mannetje ben. Totdat ik ineens van drie verschillende mensjes in de mail te horen krijg, dat ze me in elk geval niet gaan vragen hoe het met me gaat. Godver, lezen ze het dus toch.

Of dat ik een sollicitante op gesprek heb en die ineens via een wederzijdse bekende een stukje opgestuurd krijg. Wie weet wie mijn stukjes allemaal leest! Bij deze een oproep: als je het stukje helemaal uit hebt gelezen, wil je dan onderaan in elk geval je naam zetten? Dat ik 1 keer weet wie dit allemaal leest. Meer niet. Alleen je naam. En verder ben ik helemaal niet wanhopig. Hooguit nieuwsgierig. Maar columnist dus. Voor een site ofzo. Maar welke dan? En wat moet ik die dan zeggen? Hallo, ik schrijf soms best leuke stukjes? Daar kan ik toch niet mee aankomen.

Ik moet de stukjes voor zichzelf laten spreken natuurlijk. Maar er zal toch iets van een tekstje bij moeten. Een begeleidende mail. Ik weet ook niet waarom ik die podiumdrang eigenlijk heb. Misschien een mannending. Wij moeten ons zaad nou eenmaal verspreiden. En als dat met zaad niet zo hard lukt, dan maar met woorden. Die stukjes van me zijn ook een soort van kinderen, nageslacht en kroost. Iets wat ik nalaat aan de wereld voor als ik er later niet meer ben. Denk maar zo: deze stukjes janken niet, poepen niet en kosten hooguit wat tijd om te lezen. Scheelt een boel, toch?

Hallo, ik ben Kingjay, een jaar of 30 en schrijf stukjes. Kunt u daar iets mee? Het voelt niet lekker. En doe ik dan een bloemlezing in een Word-document of allemaal linkjes naar een paar goede stukjes. En welke zijn dan goed? Als u toch uw naam even opschrijft, kunt u dan ook even aangeven welk stukje u is bij gebleven? Ik pak ook spontaan weer de u-vorm uit de kast. Terwijl ik eerder toch heel amicaal u met jij aansprak. Het kan verkeren.

Ik kan ook gewoon een stukje op mijn eigen site schrijven. En daar dan in uitwijden over dat ik best ergens een column zou willen hebben. Misschien stuurt iemand het wel door. Of heeft iemand zelf een leuk ezine. Of werkt bij een blad ofzo. Helemaal mooi zou het zijn als de mensen niet alleen hun naam en favoriete stukje zouden achterlaten, maar ook nog zouden zeggen in welke uitgave mijn stukjes kunnen passen. Dan hoef ik helemaal niks meer te doen. Noem ik dat ook nog interactiviteit, dan is het helemaal uberhip.

Hmm, dit stukje gaat in elk geval geen topper worden. Hangt een beetje aan elkaar als los zand. Ik denk ook elke keer te lang na tussen de zinnen. En volgens mij ben ik al tig zinnen begonnen met ‘maar’ of ‘en’. Daar probeer ik op te letten, want het zijn loze woorden. Maar dat lukt dus niet altijd. Een maandagavond is ook niet de beste avond voor een stukje. Een goed stukje ramt zichzelf uit mijn vingers. Dan willen de zinnen sneller op het digitale papier, dan ik ze kan bijbenen. Die zijn vaak best wel aardig. Deze dus niet. Ik weet ook geen goed slot.

Leave a Reply