U kent het vast wel. Nee, da’s een flauwe openingszin. Dan voelt zich gelijk verplicht om u in te leven in mijn probleempjes. Nou goed, wellicht kent u het. Zo’n dag. U weet wel. Dat alles net niet gaat. Net niet goed bedoel ik. Eigenlijk gewoon helemaal niet goed. Zelfs een intro van zo’n pokkestukje schrijven gaat dan voor geen meter.
Category Archives: stukjes
Columns, beschouwingen, klaagzangen…stukjes dus. Over dingen.
Kleine linksbenige mannetjes
Davids speelde vanavond. En Zenden. Natuurlijk startte Cocu in de basis. En laten we Overmars niet vergeten. Een kwartet kleine, linksbenige mannetjes. Het is maar goed van Giovanni van Bronckhorst inmiddels in de vergetelheid is geraakt. Anders waren we met vijf kleine, linksbenige mannetjes naar Portugal gegaan.
Angstdroom
Groot drama in Parijs. Het is januari 2005. De rust was net weer een beetje terug gekeerd. De Olympische Spelen waren zonder problemen verlopen en Iran was veel soepeler veroverd dan Irak. Deze keer stemde de Verenigde Naties wel in met militaire actie. Ze moesten ook wel na de dreiging rond de spelen in Athene en de rellen in Portugal met bijna honderd slachtoffers.
Het wezen der dingen
De spanning was voelbaar. Er was beweging rondom de gevangenis en dat kon maar een ding betekenen. Ieder moment zo er een van hun worden afgevoerd. Het ritueel was wreed en elke keer exact hetzelfde. De donkere gevangenis werd even verlicht en er werd een slachtoffer uitgekozen. Die werd ruw bij ze weggehaald. Als hij brak, konden ze het in de gevangenis nog horen. Het resultaat was dat het proces opnieuw begon en een nieuw slachtoffer werd meegenomen. Soms werden op die manier in korte tijd drie van zijn kameraden afgevoerd. Nooit zagen ze de ongelukkigen terug.
Over geld enzo
Je moet je toekomst goed regelen. Dat is duidelijk en dat begrijp ik ook. Samen met mijn vriendin heb ik ook nog eens een eigen huis en dus een hypotheek. Dat maakt het geheel niet gemakkelijker. En laten we ook allebei nog eens aan pensioenopbouw doen. Ook zo’n leuke.
Hogere wiskunde
Het is bijna 2004. Twee millenia en een kabinetsperiode voorbij. Zo zou je dat althans kunnen zien. Dat is een heleboel. In jaren dan. In doden valt dat nog best mee. Vraag maar de Iranezen. Even schudden en er vielen 20.000 naalden uit de boom. En dan nog 30.000 gewond. Voor ieder een traan, een kaarsje en een schietgebedje.
Virtuele wereld
Toen ik net een internetverbinding had op mijn studentenkamer, raakte ik tamelijk verslaafd aan ICQ. Zelfs als ik diep in de nacht terug kwam van het stappen, keek ik nog even snel of er toevallig wat vrienden van me online waren. Chatsessies konden gruwelijk uitlopen tot zes uur in de ochtend.
Vriendinnenvoetbal
“Oeh, wat jammer.”
“Neehee, dat is niet jammer.”
Samen met je vriendin naar voetbal kijken, kan best leuk zijn, maar mijn vriendin heeft nog moeite met het feit dat elke actie van de tegenstander die mislukt bij voorbaat niet jammer is. En als een actie wel lukt, is het sowieso geen mooie actie. Zeker niet als Ajax speelt. Maar goed, u kent dat, de shirtjes zijn leuk, een paar Italianen of Spanjaarden met mooi lang haar draven rond en dan zijn we gewoon voor die ploeg.
Première
Het eerste grote rookmoment. Met een heleboel biermomentjes. Naar de pas gestopte roker toe en van de roker af. En het goede nieuws is: het is gelukt. Met een biertje in mijn hand en een rokend persoon tegenover me, heb ik toch de verleiding weerstaan.
Roken
Snel, ik moet haast maken. Voor ik naar bed ga nog even naar beneden om een sigaretje te roken…oh nee, ik ben gestopt. Toch alweer een week, maar de gedachte blijft nog maar slecht hangen. Elke ochtend controleer ik nog mijn broekzak op een aansteker, maar dit is een overbodig gereedschap geworden.