Het leven is als een zee. De een duikt erin met de kans kopje onder te gaan. Een ander dobbert rustig rond, veilig in een bootje, alleen of met iemand samen. Vaak is het water kalm en kabbelend, maar soms steekt een storm de kop op en moet je woeste golven overleven. Guttegut, filosofisch niet? En ook zo lekker cliche en voor de hand liggend. Maar wees gerust, het gaat me niet om die zee. Wel om de vergelijking. Ik hou van een fijne analogie, ik lijk Jezus wel, maar die is alleen voor gevorderden.