Heerlijk. Een dagje rust. Even lekker helemaal niks doen. Een gat in de dag slapen, dan wat rondhangen, daar was ik zo aan toe. Na al die drukte gewoon even chillen. Loop iedere keer behoorlijk te stressen, van hot naar her, dus wat is dan fijner dan gewoon een dagje voor jezelf te hebben. Heerlijk man. Eens kijken. Twaalf uren rust, wat zullen we daar eens mee doen? MSN maar eens aangooien. Hmm, niet veel mensjes online. Nou, dat is ook wel prettig, want voor je het weet zit je zomaar weer een paar uur te chatten met iemand. Zonde. Nee, ik ga gewoon lekker genieten van die rust.
Tag Archives: msn
Incommunicado
Zal ik bellen? Of niet? Ik zou haar kunnen storen. Mailen dan, kan ze zelf bepalen of ze antwoord geeft. Maar ja, voor hetzelfde geld duurt dat dan nog vier dagen. Daar heb ik geen zin in hoor. Hou jezelf een beetje in de hand zeg. Je loopt als een puppie zonder hoofd rond te kakelen. Een SMS-je sturen dan. Subtiel, maar wel direct. Man, man, man, is dit het allemaal waard om een tweede afspraakje te krijgen? Je kent haar amper. Relax een beetje.
De zin en onzinnen van MSN
Nog niet zolang geleden was communiceren vrij gemakkelijk. In een prille relatie kon je simpelweg dagen bij de telefoon zitten wachten om te kijken of je gebeld werd. Even later hoefde je niet meer te zitten wachten, maar nam je de telefoon gewoon mee. Afscheid nemen was ook gemakkelijk: “Ja, ik spreek je later, we bellen nog.” Nu ben ik minstens een kwartier bezig om gedag te zeggen: “Ja, we bellen nog. Of sms-en ja. En anders stuur ik wel een e-mail. Of ik zie je op MSN, dat kan ook natuurlijk.” Je moet als gewoon mens een ware communicatiedeskundige zijn om uit deze mix van middelen de juiste communicatietool op het goede moment in te zetten. Is dit een SMS-moment? Of kan ik het beter in een mailtje gieten?
Ontwenningsverschijnselen
Ik tril een beetje. En zo af en toe begin ik ineens ook heel erg te zweten. Het is niet makkelijk om zonder te zitten. Ik mis het gewoon. Maar ook weer niet. En ik weet dat het beter voor me is om het te laten. Alleen geeft het gewoon zo’n kick. Die is natuurlijk altijd maar van korte duur en dan is de kater des te erger. Toch is het moeilijk, en ik heb het nog maar een week of drie volgehouden.
Virtuele wereld
Toen ik net een internetverbinding had op mijn studentenkamer, raakte ik tamelijk verslaafd aan ICQ. Zelfs als ik diep in de nacht terug kwam van het stappen, keek ik nog even snel of er toevallig wat vrienden van me online waren. Chatsessies konden gruwelijk uitlopen tot zes uur in de ochtend.