Tag Archives: STUKJES

Ik schrijf stukjes, dus ik besta

Zal ik mezelf eens aanbieden als columnist? Ik schrijf best grappige stukjes. Heb ik van horen zeggen. Dat zou ik natuurlijk nooit over mezelf zeggen. Stel je voor. Ik denk nooit dat ik leuke stukjes schrijf, omdat er nooit iemand reageert. Tenminste, niet op deze site. Niemand die door heeft dat ik ook maar een onzeker, stukjes typend mannetje ben. Totdat ik ineens van drie verschillende mensjes in de mail te horen krijg, dat ze me in elk geval niet gaan vragen hoe het met me gaat. Godver, lezen ze het dus toch.

Continue reading Ik schrijf stukjes, dus ik besta

Rood je-weet-wel stukje

Wat is dat toch met schrijven dat de inkt van de pen zo af en toe helemaal uitgedroogd is. En dat de drang om iets te schrijven dan weer wel zo groot is, dat ik dan maar een stukje schrijf over het feit dat ik niks weet om over te schrijven? Volslagen onzin natuurlijk om nu krampachtig te proberen toch een aantal woorden aan elkaar te rijgen tot zinnen in de hoop dat ze vanzelf een acceptabel aantal alinea’s vormen, zodat ik toch kan zeggen dat ik weer eens een stukje heb geschreven. Al is het dan over het gebrek aan inspiratie om ergens over te schrijven.

Continue reading Rood je-weet-wel stukje

Vallen, rennen en opstaan

Heerlijk. Een dagje rust. Even lekker helemaal niks doen. Een gat in de dag slapen, dan wat rondhangen, daar was ik zo aan toe. Na al die drukte gewoon even chillen. Loop iedere keer behoorlijk te stressen, van hot naar her, dus wat is dan fijner dan gewoon een dagje voor jezelf te hebben. Heerlijk man. Eens kijken. Twaalf uren rust, wat zullen we daar eens mee doen? MSN maar eens aangooien. Hmm, niet veel mensjes online. Nou, dat is ook wel prettig, want voor je het weet zit je zomaar weer een paar uur te chatten met iemand. Zonde. Nee, ik ga gewoon lekker genieten van die rust.

Continue reading Vallen, rennen en opstaan

Dit gaat helemaal nergens over

Eens even in het archief kijken. Heb ik al eens geschreven over een gebrek aan inspiratie? Ja, natuurlijk heb ik daar al eens over geschreven. Het is ook een inspirerend onderwerp, zo’n writers block. Teksten aan elkaar brijen zonder enige samenhang omdat je absoluut geen originele invalshoek kan verzinnen voor een echt leuk stukje. Maar er moet toch weer wat nieuws op de site. Dat stukje over die dozen was zo melodramatisch en die bui is nu wel voorbij. Dus dat is dan zo confronterend iedere keer als ik m’n site onder mijn neus krijg.

Continue reading Dit gaat helemaal nergens over