De wallen moeten weg en dan niet onder de ogen, maar in Amsterdam. En in de gevangenis mag geen porno meer worden gekeken. Het kabinet is druk bezig een land van gefrustreerde, schijnheilige zieltjes te kweken. Joints roken in het openbaar mag straks ook niet meer. Met hun teletijdmachine hebben J.P. en Donner inmiddels al vele werkbezoeken afgelegd in de jaren vijftig. En de inspiratie die ze daar opdeden, is nog lang niet opgedroogd. Het gonst van de geruchten in Den Haag over baanbrekende plannen die ons land weer goed in de steigers gaan zetten.
Inmiddels schijnt er druk te worden gewerkt aan een omvangrijke promotiecampagne die vrouwen laat zien dat koken en strijken eigenlijk heel leuk is! De eerste versie van een spotje is inmiddels gemaakt. Een vlotte jongedame zit zuchtend achter haar bureau druk te werken. Als ze gaat kopieren, krijgt ze een tik op haar billen. Als ze bij een belangrijke vergadering het kantoor wil binnenlopen, wordt de deur voor haar neus dicht gegooid. Teleurgesteld verlaat ze het kantoor en gaat ze naar huis. Daar begint ze schoon te maken, te strijken en maakt ze een lekker maal klaar. Haar man eet het tevreden op en geeft haar een welgemeend compliment, terwijl ze kinderen naar bed brengt. De vrouw straalt van geluk.
Over de slogan zijn ze het in Den Haag nog niet eens. Er wordt nog getwijfeld tussen “Vrouw, ken je plek” en “Een slimme meid toont nijver en vlijt”. Hoewel die discussie nog volop gevoerd wordt, zijn er meer plannen in voorbereiding. Donner en J.P. denken namelijk dat de herinvoering van de bromtol en knikkeren ook een erg positieve bijdrage kan leveren aan de samenleving. Dirk Kuijt is gevraagd om hiervoor als ambassadeur te gaan werken. Dirkie doet niks liever in zijn vrije tijd dan knikkeren, dus dat gaat helemaal goed komen. Voor het oppoetsen van het imago van de aardappeltjes, boontjes en sucadelapjes wordt nog hard nagedacht. Vermoedelijk wordt het een verplicht nummer op elke menukaart in de Neerlandsche restaurants.
Er is volop onderzoek of computers en internet verboden kunnen worden en alle ophef over de publieke omroep is een afleidingsmanoeuvre om toe te werken naar 1 net. Hans van Willigenburg, Ted de Braak en Frank Masmeijer zijn benaderd of ze gezellige familiespelshows willen presenteren die vermoedelijk in zwart-wit uitgezonden gaan worden. Om de files op te lossen, wordt iedere werknemer die binnen twintig kilometer van zijn werk woont, straks verplicht om op de fiets te gaan forenzen. En Verdonk is natuurlijk al druk bezig om Nederland weer vertrouwd blank te maken. Met de slogan “De jaren 50 waren misschien helemaal zo gek nog niet” denken J.P. en co de volgende verkiezingen met verve te winnen en nog vier jaar erbij te krijgen om hun prachtige plannen uit te kunnen voeren. Hoezee Holland!